رعایت آیین اخلاق پرستاری از دید گاه پرستار و بیمار در یکی از بیمارستان های آموزشی ـ درمانی دانشگاه علوم پزشکی تهران سال ۱۳۹۱

پرستاران بزرگ ترین گروه ارائه کننده خدمت در سیستم درمانی بوده و تأثیر به سزایی بر کیفیت مراقبت های بهداشتی ـ درمانی داشته و رعایت موازین اخلاقی عامل مؤثر برای بهترشدن عملکرد پرستار در ارائه مراقبت با کیفیت خواهد بود. هدف اصلی این پژوهش مقایسه دیدگاه بیماران (گیرندگان خدمات درمانی) و پرستاران (ارائه کنندگان خدمات درمانی) در خصوص میزان رعایت اصول و ارزش های اخلاق پرستاری در یکی از بیمارستان های آموزشی ـ درمانی دانشگاه علوم پزشکی تهران بوده است. این مطالعه توصیفی تحلیلی و مقطعی بوده و در یکی از بیمارستان های دانشگاه علوم پزشکی تهران در نیم سال اول 1391 انجام شد. ابزار پژوهش پرسشنامه ای مشتمل بر اطلاعات دموگرافیک و 37 سؤال در خصوص میزان رعایت اصول و ارزش های اخلاق پرستاری بود که توسط 100 بیمار و 100 پرستار تکمیل گردید. برای تعین اعتبار پرسشنامه از اعتبار محتوی و همچنین برای تعیین پایایی از روش ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد (0/89). اطلاعات به دست آمده توسط نرم افزارspss 16 مورد تحلیل قرارگرفت. نتایج نشان داد میانگین میزان رعایت اصول و ارزش های اخلاق پرستاری از دید پرستاران، بالاتر از دید بیماران می باشد و این تفاوت معنی دار بود (0/001=p). بر اساس نتایج به دست آمده سطح رعایت ارزش های اخلاق پرستاری از منظر بیماران و پرستاران متفاوت می باشد، لذا تدوین برنامه های آموزشی منظم و مداوم در زمینه اهمیت و رعایت اصول اخلاق پرستاری در بیمارستان ها پیشنهاد می شود، زیرا عملکرد اخلاقی یکی از مؤلفه های اصلی ارائه مراقبت با کیفیت و شایسته به بیماران می باشد.